De vlucht naar Amerika toe is prima verlopen. Na weer wat bijgepraat te hebben met klasgenoten en afscheid te hebben genomen van familie was het zover. Eerst een poos wachten en toen boarden. De 9 uur durende vlucht vloog voorbij met het entertainment systeem aan boord. Heb in het vliegtuig 3 nieuwe films kunnen kunnen kijken en wat spelletjes kunnen spelen. De binnenlandse vlucht van minneapolis naar phoenix was minder. Geen eten en geen entertainment system, maar gelukkig wel drinken.
Na 21 uur wakker te zijn geweest kwamen we dan eindelijk aan in phoenix. Om 17:00 uur plaatselijke tijd(01:00 NL) stonden we in de aankomsthal. We werden verwelkomt door klasgenoten en nog meer kls'ers. We zijn toen met busjes auto's en pick ups vervoert naar onze appartementen. Helaas zit ik niet bij Laura in het appartement maar ja, daar verzinnen we wel iets op. De meesten konden nog niet naar de appartementen en moesten naar het hotel. Alleer Laura Sofie Robert en ik mochten gelijk naar de appartementen. Eerst alle spullen uitgeepakt en toen met de meesten uit eten. Hier in Amerika gaat alles anders qua uit eten gaan. Het is hier een stuk goedkoper. Drinken bestel je 1 keer en daarna krijg je iedere keer een gratis hervul. Personeel verdient bijna niks dus moet je fooi geven. Meestal tussen de 10 en 20 procent. En het zijn alleen maar ketens hiero. O ja, geen drank onder de 21. Dat is een van de grootste misdrijven die je hier begaan kan. Maar het was een gezellige avond verder.
Dinsdag was het tijd om naar school te gaan. Het was wel een beetje apart. Alles nieuw, andere mensen, andere taal en een compleet andere omgeving. Het was een dag vol briefingen, vingerafdrukken nemen en uitleg over hoe alles werkt in amerika en school. De rest van de week zag het school programma er ongeveer hetzelfde uit. Naast het feit dat het wennen is op de de nieuwe school is het zeker ook wennen aan Amerika. Alles is hier groot, alles is in overmate, foodketens op elke hoek van de straat, warm en droog weer in november(afgezien van woensdag met regen en onweer), rechts inhalen, door rood rijden als je rechtsaf wilt, geen alcohol onder de 21, wel rijden op je 16de, wapens dragen en oorlog voeren op je 18de, winkels 24 uur per dag open, en op zondag open, benzine 60 cent per liter, autos achter mega campers slepen, overdreven amerikanen, karaoke in de bar en ga zo maar door. Amerika is op veel dingen precies zoals je het zou verwachten maar op sommige dingen totaal anders.
Woensdagavond hadden we met de jongens die hier al zaten een barretje gepakt. Ze zeiden dat ik me er wel thuis zal voelen. Eenmaal aangekomen snapte ik al waarom. "Roosters" is een bar voor de cowboys uit de omgeving zeg maar. Maar inderdaad, ik vond het er wel gezellig. Miste alleen de cowboyhoed nog, alhoewel er niet zoveel mensen zijn die ze dragen hier.
Om een beetje mee te gaan in "the american way of life" zijn Laura en ik dan ook op zoek gegaan naar een grote pick up truck om de aankomende maanden een beetje mobiel door te brengen. Helaas zijn de pick ups zo populair dat het moeilijk is om een goede en goedkope pickup te vinden. We zijn het hele weekend bezig geweest om eentje te vinden maar helaas, nog niet gevonden. Maar we geven niet op en anders wordt het maar een kleinere auto. We zien wel.
Het weekend hebben we dus doorgebracht met het het zoeken van een auto, met behulp van een huurauto trouwens. Vandaag hadden we een test over het Operational Manual dus moest er ook nog wat geleerd worden zondag. Toch was er nog even tijd om te chillen en bij het zwembad te liggen.
Vandaag de test gehad en naar de dokter geweest om gekeurd te worden voor het medisch certificaat van de Amerikanen. Dat sloeg echt alles. Megagroot op de voorgevel stond: Medical Weight Loss, en wat kregen we toen we binnen kwamen?: Pizza! 7 pizza's voor 14 man. Na een regeltje gelezen te hebben bloedruk gemeten te hebben en een keer diep ademhalen zei de dokter dat we klaar waren. We hebben toch al een class 1 europees certificaat. Veel zwaarder dan dat we hier moeten hebben. Dus dat was snel geklaard.
Nu is het wachten tot we mogen vliegen. Laura en ik zijn crewmates en we zijn morgen nog niet ingeroosterd. Hebben we nog wat tijd om te leren en een auto te vinden.
Binnenkort zal ik weer wat van me laten horen en dan zal ik zorgen dat ik wat meer foto's heb.
Groeten
Johnny
Geen opmerkingen:
Een reactie posten