Hallo allemaal
Het is al weer een tijdje terug dat ik iets geschreven heb op mijn weblog. Intussen zijn er al weer heel wat dingen gebeurt op de opleiding en bij mijzelf. Ik schrijf dit stukie tekst op alweer een nieuwe locatie. Zoals sommigen al wisten heeft school 10 mensen naar Frankrijk gestuurd om er een deel van de opleiding te doen. Twee van de ongelukkigen waren Laura en ik. Zie iedereen al denken, in Frankrijk de opleiding doen en jezelf niet als gelukkige beschouwen? Maar daar kom ik zo op terug. Zal eerst eens beginnen bij het einde van Amerika.
Zoals al in het vorige stukje stond hadden we nog twee weekjes om nog een paar leuke dingen te doen. Dit hebben we dan ook zeker gedaan. We zijn met Dennis naar een Rodeo show geweest in Buckeye. Was superleuk om dat eens in het echt mee te maken. Ook zijn we naar de drive-in bios geweest. Dat was ook weer een ervaring apart. Voor iets van 6 dollar kun je daar 2 films achter elkaar bekijken. Bij de kassa krijg je een FM frequentie die je op de radio insteld en dan heb je het geluid via de boxen in de auto. Voor het laatste weekend kwam ons bezoek aan. Eerst kwamen Lieneke en Kas. Hun een beetje rondleiden en samen dingen doen. We zijn toen ook nog naar de schiettent geweest en dat was een andere schiettent dan in Nederland op de kermis. We hebben er een aantal echte kogels doorheen gejaagd en zijn er achter gekomen dat het toch een behoorlijk dure hobby is. Een paar dagen later kwamen Laura's vader en zusje. We hebben toen met z'n allen nog een paar leuke dingen gedaan zoals de apache trail rijden en met onze instructeur uit eten geweest. Laura en ik moesten maandag examen doen en dat hadden we gelukkig gehaald zodat we wat meer tijd hadden voor ons bezoek. Helaas moesten we bijna elke dag wel naar school om nog wat dingetjes te regelen. Maar goed we hadden het VFR traject afgerond.
Op vrijdag ging ons vliegtuig weer richting Nederland. Met onze cowboyhoeden op zijn we het vliegtuig ingestapt. Ze konden namelijk niet in de koffer. Zaterdagmiddag kwamen we gebroken aan op schiphol aan want we hadden een nacht overgeslagen. Na een nachtje bij de ouders te hebben geslapen zijn Laura en ik naar ons nieuwe huisje verhuisd. Er waren namelijk kamers te kort op de campus en via via konden we dit appartement huren. Helemaal ideaal omdat we anders twee kamers op de campus hadden en nu hebben we een huisje voor ons twee. Prima! Het huisje hebben we nog steeds en dat houden we aan totdat we richting Schiphol moeten verhuizen.
We zijn op de KLS verdergegaan met het volgende traject, namelijk het instrument vliegen op 1 motorige vliegtuigen. Dit hebben we gedaan op de Beechcraft Bonanza. Een vliegtuig dat een stuk leuker is dan de Piper Arrow die we anders hadden gevlogen in de USA. Ook hebben we onze wing gehaald op Eelde. Op de KLS krijg je je wing als je het CPL examen gehaald hebt. Met dit brevet mag je commercieel vliegen en het examen wordt afgenomen nadat je klaar bent met het instrumentvliegen op een 1 motorige kist. Het CPL bestaat uit zichtvliegen dus we hebben nog wel een paar lessen gehad na het instrumentvliegen.
En nu zitten we in Frankrijk in een simulator van de Baron(2 motorig) te vliegen. De planning is dat we 11 juli weer terug zijn in Nederland zodat we op 14 juli bij de DFA op de DA42(ook 2 motorig) gaan vliegen. Dat traject zal denk ik 6 weken duren en daarna moeten we gelijk weer verder met de eindfase van de opleiding. Vakantie zit er voor ons dit jaar dus niet in en hier in Frankrijk is het ook geen vakantie. Laura en ik zitten op een kamer van 3 bij 3 met gezamelijke wc's en douches. We gaan als het kan ieder weekend naar huis want zo fijn is het ook weer niet om op zo'n klijn kamertje te zitten koekeloeren. Maar voor je het weet is het 11 juli en dan kunnen we lekker weer in ons eigen huisje zitten.
Jullie horen nog van me
Johnny
donderdag 26 juni 2008
maandag 10 maart 2008
donderdag 31 januari 2008
de helft is in zicht
Hallo allemaal
De helft zit er al weer bijna op. De tijd vliegt echt voorbij hiero. Het ene moment heb je nog nooit op de linkerstoel gezeten en op het andere moment heb je 190 landingen en 65 uur gemaakt. Het is wel een beetje druk. Afgelopen weekend hebben we onze laatste solo vlucht gehad. Laura en ik hadden op hetzelfde tijdstip een 4 uurs solo. We hadden een route gepland naar lake havasu en hadden het vliegtuig de rest van de dag voor onszelf. Heerlijk genoten van de laatste vlucht. Het was ongeveer anderhalf uur vliegen naar lake havasu. Eenmaal aangekomen hebben we een pauze van een uur genomen en daarna zijn we via een andere weg weer teruggegaan naar huis.
Maar goed, even een nieuwtje!
Gisteren zijn we door de Training manager benaderd om ons IFR traject in Nederland af te ronden. Er gaan 6 mensen over 2 week naar Nederland. De 6 mensen zullen het VFR traject afronden in Amerika en dan vertrekken naar Nederland. Aangezien Laura en ik de eersten zijn die eigenlijk vandaag over zouden stappen op de Piper Arrow waren wij als eerste benaderd. Laura en ik hebben de voordelen en nadelen vergeleken en hebben besloten om naar Nederland terug te gaan. In onze ogen levert het vliegen in Nederland meer voordelen op dan in Amerika. We hebben het meeste al gezien hier in de buurt en Amerika zal echt niet weglopen. Als we nog een keer ver weg willen dan moeten we wachten op een lang weekend en dat kan nog wel effe duren. Of het gebeurt helemaal niet. We hebben een hele leuke tijd gehad hier maar soms moet je keuzes maken en dat heeft altijd voor- en nadelen. We hebben nu nog ongeveer 8 vluchten te gaan en dan zijn we klaar met het VFR traject. 18 februari moeten we in Eelde beginnen aan de grondschool en dan na ongeveer 2 week gaan we vliegen op de Beechcraft Bonanza(ook weer een voordeel)
We hebben nog steeds een paar dingen op ons lijstje staan die we nog willen doen zoals een keer naar de drive-in bios gaan, schieten, ranches bezoeken en misschien nog cowboy spelen op een paard. Genoeg te doen nog in die paar weekjes dus. Maar goed. Over een paar weekjes zijn we weer terug in Nederland met een hele ervaring rijker en dat kan niemand ons afpakken.
Voor dat we terugkomen zal ik nog wel even verslag doen van de laatse avonturen in Arizona.
Toch wel gek eigenlijk, je houdt rekening met een terugkeer in april en dan van de een op andere dag ga je terug naar Nederland. In februari al.
Tot gauw
Johnny
De helft zit er al weer bijna op. De tijd vliegt echt voorbij hiero. Het ene moment heb je nog nooit op de linkerstoel gezeten en op het andere moment heb je 190 landingen en 65 uur gemaakt. Het is wel een beetje druk. Afgelopen weekend hebben we onze laatste solo vlucht gehad. Laura en ik hadden op hetzelfde tijdstip een 4 uurs solo. We hadden een route gepland naar lake havasu en hadden het vliegtuig de rest van de dag voor onszelf. Heerlijk genoten van de laatste vlucht. Het was ongeveer anderhalf uur vliegen naar lake havasu. Eenmaal aangekomen hebben we een pauze van een uur genomen en daarna zijn we via een andere weg weer teruggegaan naar huis.
Maar goed, even een nieuwtje!
Gisteren zijn we door de Training manager benaderd om ons IFR traject in Nederland af te ronden. Er gaan 6 mensen over 2 week naar Nederland. De 6 mensen zullen het VFR traject afronden in Amerika en dan vertrekken naar Nederland. Aangezien Laura en ik de eersten zijn die eigenlijk vandaag over zouden stappen op de Piper Arrow waren wij als eerste benaderd. Laura en ik hebben de voordelen en nadelen vergeleken en hebben besloten om naar Nederland terug te gaan. In onze ogen levert het vliegen in Nederland meer voordelen op dan in Amerika. We hebben het meeste al gezien hier in de buurt en Amerika zal echt niet weglopen. Als we nog een keer ver weg willen dan moeten we wachten op een lang weekend en dat kan nog wel effe duren. Of het gebeurt helemaal niet. We hebben een hele leuke tijd gehad hier maar soms moet je keuzes maken en dat heeft altijd voor- en nadelen. We hebben nu nog ongeveer 8 vluchten te gaan en dan zijn we klaar met het VFR traject. 18 februari moeten we in Eelde beginnen aan de grondschool en dan na ongeveer 2 week gaan we vliegen op de Beechcraft Bonanza(ook weer een voordeel)
We hebben nog steeds een paar dingen op ons lijstje staan die we nog willen doen zoals een keer naar de drive-in bios gaan, schieten, ranches bezoeken en misschien nog cowboy spelen op een paard. Genoeg te doen nog in die paar weekjes dus. Maar goed. Over een paar weekjes zijn we weer terug in Nederland met een hele ervaring rijker en dat kan niemand ons afpakken.
Voor dat we terugkomen zal ik nog wel even verslag doen van de laatse avonturen in Arizona.
Toch wel gek eigenlijk, je houdt rekening met een terugkeer in april en dan van de een op andere dag ga je terug naar Nederland. In februari al.
Tot gauw
Johnny
zaterdag 19 januari 2008
maandag 14 januari 2008
week 5 en 6 en 7 en 8
Hallo allemaal
Het is weer een tijdje geleden maar ik heb nu eindelijk wat rustige dagen om wat te schrijven. We hebben het de afgelopen weken druk gehad met school en uitstapjes. Laura en ik lopen op de meeste mensen voor qua vliegen. Alleen Bas en Tom C lopen voor op ons. Op zich is het geen race en wat mij betreft mocht het ook wel iets minder want het is vandaag de eerste dag dat we niet ingeroosterd zijn. Tot nu toe zijn we iedere dag ingeroosterd, zelfs op zaterdag. Afgelopen zaterdag had ik twee vluchten te doen. Op zich was het heel leuk want ik had het vliegtuig de hele dag voor mijzelf. De eerste vlucht ging naar Casa Grande via een omweg. Daar aangekomen heb ik een lekkere lange pauze gehouden en gewacht tot Laura aankwam. Zij had namelijk ook twee vluchten. Na de pauze zijn we allebei weer tegelijk vertrokken om via een omweg weer terug te gaan naar Falcon. Als je op zaterdag ook vliegt en twee vluchten hebt, dan gaat het snel. Zit nu al op dik 40 vlieguren en dik 140 landingen. Afgelopen week heb ik het examen dat bij de 24e vlucht hoort gehaald en als het zo door gaat heb ik de 32 check deze week al.
Naast het vliegen hebben we natuurlijk ook nog veel meer dingen gedaan. Met de kerst zijn we naar Las Vegas gegaan. In plaats van een kerstvakentie hadden we twee lange weekenden gekregen. We hadden bedacht om het eerste weekend maar eens de stad op te zoeken die in bijna elke film wel eens voorkomt. De heenreis was al indrukwekkend. 6,5 uur lange trip via een paar parken en de hooverdam. Maar niet lang nadat we phoenix valley uit waren kregen we een klapband. Eerst voelde ik niets aan de auto maar al gauw kreeg ik door dat het niet de weg was maar de achterband. Na een snelle reparatie waren we weer onderweg naar Las Vegas. We zijn nog even gestopt bij de hooverdam want dat is echt het kijken waard. Wat een bouwwerk! Het is echt megagroot en indrukwekkend. Je moet er ook overheen om in Nevada te komen. Vanaf de hooverdam naar Las Vegas was het donker, pikdonker. Toen we ongeveer 10 mijl voor Las Vegas door de bergen reden en over de top van de berg kwamen zagen we Las Vegas liggen. Allemaal lichtjes in de vallei, echt niet te geloven. Na 6 uur was het ook wel tijd trouwens.
Ons hotel stond middin in het centrum van oud Las Vegas. Het deel met de straat met al die lichtjes die ook altijd in de film te zien is. Zaterdagavond en zondag hebben we de strip afgelopen en in alle hotels een kijkje genomen. Het is echt niet te geloven hoeveel geld daar word uitgegeven om het hotel aan te kleden. Je wordt er in een soort droomwereld gehouden. In het venetie hotel bijvoorbeeld hebben ze complete straten met winkeltjes, kanaaltjes met boten en zelfs zonlicht. Alle hotels hebben weer een ander thema. Je moet er een keer geweest zijn om het te zien, Niet te geloven. Eerst dachten we, hoe betalen ze dat in godsnaam maar al gauw werd dat duidelijk. In elk hotel zitten de casino's afgeladen met mensen die geld hebben en het niet erg vinden om het te verliezen ofzo. Alles kan worden geregeld zolang je maar geld hebt. En dat hebben sommigen genoeg. Het lijkt zelfs of ze het niet erg vinden om het te verliezen zolang ze maar vermaak hebben. Wat een geld wordt daar vergokt zeg! kon het zelf ook niet laten om een paar keer een dollar in de automaat te gooien en met geluk heb ik ook nog wat gewonnen. Konden we de eerste avonden lekker van drinken. En het is duur! in ons hotel koste een biertje 4 dollar per stuk maar op de strip koste hoe verder je kwam hoe meer. We hebben zelfs nog een biertje gehad voor 7 dollar. Zo kan ik ook wel een leuk hotel bouwen.
Naast alle impressies uit de stad vonden Laura en ik het ook wel even leuk om de auto te pakken en de stad effe uit te rijden. We hadden van onze instructeur allemaal kaarten gekregen van de omgeving. Hij heeft ons een aantal mooie routes aangewezen en een van die routes hebben we ook gereden. De bergen in tussen de bomen en in de sneeuw. Dan denk je: maar goed datr we thuis niet in de woestijn wonen want dat is ook niet alles. Maar goed, voor ons was het toch nog een beetje een witte kerst. Toen we terugkwamen in Las Vegas hebben we kerstavond nog doorgebracht met z'n allen op de strip(zelfs nog in een limo gereden) en op dinsdag zijn we weer teruggereden richting huis.
De week na kerst hebben we nog drie keer gevlogen en toen was het weer een lang weekend vrij voor oud en nieuw. We hebben toen de eerste dag rustig aangedaan en de tweede dag hebben Laura en ik de auto gepakt en zijn we richting de grand canyon gereden. We hadden van onze instructeur weer wat meegekregen. Dit keer had hij de auto vol liggen met warme kleding. We hadden de rit opgesplitst in twee delen. De eerste dag zijn we via Sedona gereden naar Flagstaff. Sedona is bekend om de rooie rotsen, ook vaak te zien in films. Echt prachtig om te zien. Eenmaal in Flagstaff gekomen hebben we een hoteletje genomen en gingen we op zoek naar een restaurant. Toen we de hoek omdraaiden bij een straat met etententjes zagen we de bus van een aantal klasgenoten. We hebben toen met z'n zessen wat gegeten en daarna nog wat gedronken. De volgende ochtend gingen we naar de grand canyon. Het was echt supermooi om te zien. Op oudjaarsdag zijn we weer teruggereden om oud en nieuw te vieren op het appartementen complex voor de jongeren onder ons.
De laatste twee weken waren rustige weken qua avonturen. We hebben het vrij druk gehad met school. Wel hebben we nog een leuk winkeltje gevonden die Nederlandse, jawel, Nederlandse spullen verkoopt. Nu hebben we: slasaus, fritesaus, drop, kruiden, pepermunt, soep, koekjes, brinta, pindakaas, satesaus, maggi, hagelslag, kaas, nasikruiden en nog veel meer. Heerlijk! Het eten is hier namelijk nog steeds wennen en met wat Nederlandse kruiden en sausjes is het in ieder geval al wat lekkerder.
Ik ga weer effe wat leren en dan horen jullie gauw weer van mij.
Groeten
Het is weer een tijdje geleden maar ik heb nu eindelijk wat rustige dagen om wat te schrijven. We hebben het de afgelopen weken druk gehad met school en uitstapjes. Laura en ik lopen op de meeste mensen voor qua vliegen. Alleen Bas en Tom C lopen voor op ons. Op zich is het geen race en wat mij betreft mocht het ook wel iets minder want het is vandaag de eerste dag dat we niet ingeroosterd zijn. Tot nu toe zijn we iedere dag ingeroosterd, zelfs op zaterdag. Afgelopen zaterdag had ik twee vluchten te doen. Op zich was het heel leuk want ik had het vliegtuig de hele dag voor mijzelf. De eerste vlucht ging naar Casa Grande via een omweg. Daar aangekomen heb ik een lekkere lange pauze gehouden en gewacht tot Laura aankwam. Zij had namelijk ook twee vluchten. Na de pauze zijn we allebei weer tegelijk vertrokken om via een omweg weer terug te gaan naar Falcon. Als je op zaterdag ook vliegt en twee vluchten hebt, dan gaat het snel. Zit nu al op dik 40 vlieguren en dik 140 landingen. Afgelopen week heb ik het examen dat bij de 24e vlucht hoort gehaald en als het zo door gaat heb ik de 32 check deze week al.
Naast het vliegen hebben we natuurlijk ook nog veel meer dingen gedaan. Met de kerst zijn we naar Las Vegas gegaan. In plaats van een kerstvakentie hadden we twee lange weekenden gekregen. We hadden bedacht om het eerste weekend maar eens de stad op te zoeken die in bijna elke film wel eens voorkomt. De heenreis was al indrukwekkend. 6,5 uur lange trip via een paar parken en de hooverdam. Maar niet lang nadat we phoenix valley uit waren kregen we een klapband. Eerst voelde ik niets aan de auto maar al gauw kreeg ik door dat het niet de weg was maar de achterband. Na een snelle reparatie waren we weer onderweg naar Las Vegas. We zijn nog even gestopt bij de hooverdam want dat is echt het kijken waard. Wat een bouwwerk! Het is echt megagroot en indrukwekkend. Je moet er ook overheen om in Nevada te komen. Vanaf de hooverdam naar Las Vegas was het donker, pikdonker. Toen we ongeveer 10 mijl voor Las Vegas door de bergen reden en over de top van de berg kwamen zagen we Las Vegas liggen. Allemaal lichtjes in de vallei, echt niet te geloven. Na 6 uur was het ook wel tijd trouwens.
Ons hotel stond middin in het centrum van oud Las Vegas. Het deel met de straat met al die lichtjes die ook altijd in de film te zien is. Zaterdagavond en zondag hebben we de strip afgelopen en in alle hotels een kijkje genomen. Het is echt niet te geloven hoeveel geld daar word uitgegeven om het hotel aan te kleden. Je wordt er in een soort droomwereld gehouden. In het venetie hotel bijvoorbeeld hebben ze complete straten met winkeltjes, kanaaltjes met boten en zelfs zonlicht. Alle hotels hebben weer een ander thema. Je moet er een keer geweest zijn om het te zien, Niet te geloven. Eerst dachten we, hoe betalen ze dat in godsnaam maar al gauw werd dat duidelijk. In elk hotel zitten de casino's afgeladen met mensen die geld hebben en het niet erg vinden om het te verliezen ofzo. Alles kan worden geregeld zolang je maar geld hebt. En dat hebben sommigen genoeg. Het lijkt zelfs of ze het niet erg vinden om het te verliezen zolang ze maar vermaak hebben. Wat een geld wordt daar vergokt zeg! kon het zelf ook niet laten om een paar keer een dollar in de automaat te gooien en met geluk heb ik ook nog wat gewonnen. Konden we de eerste avonden lekker van drinken. En het is duur! in ons hotel koste een biertje 4 dollar per stuk maar op de strip koste hoe verder je kwam hoe meer. We hebben zelfs nog een biertje gehad voor 7 dollar. Zo kan ik ook wel een leuk hotel bouwen.
Naast alle impressies uit de stad vonden Laura en ik het ook wel even leuk om de auto te pakken en de stad effe uit te rijden. We hadden van onze instructeur allemaal kaarten gekregen van de omgeving. Hij heeft ons een aantal mooie routes aangewezen en een van die routes hebben we ook gereden. De bergen in tussen de bomen en in de sneeuw. Dan denk je: maar goed datr we thuis niet in de woestijn wonen want dat is ook niet alles. Maar goed, voor ons was het toch nog een beetje een witte kerst. Toen we terugkwamen in Las Vegas hebben we kerstavond nog doorgebracht met z'n allen op de strip(zelfs nog in een limo gereden) en op dinsdag zijn we weer teruggereden richting huis.
De week na kerst hebben we nog drie keer gevlogen en toen was het weer een lang weekend vrij voor oud en nieuw. We hebben toen de eerste dag rustig aangedaan en de tweede dag hebben Laura en ik de auto gepakt en zijn we richting de grand canyon gereden. We hadden van onze instructeur weer wat meegekregen. Dit keer had hij de auto vol liggen met warme kleding. We hadden de rit opgesplitst in twee delen. De eerste dag zijn we via Sedona gereden naar Flagstaff. Sedona is bekend om de rooie rotsen, ook vaak te zien in films. Echt prachtig om te zien. Eenmaal in Flagstaff gekomen hebben we een hoteletje genomen en gingen we op zoek naar een restaurant. Toen we de hoek omdraaiden bij een straat met etententjes zagen we de bus van een aantal klasgenoten. We hebben toen met z'n zessen wat gegeten en daarna nog wat gedronken. De volgende ochtend gingen we naar de grand canyon. Het was echt supermooi om te zien. Op oudjaarsdag zijn we weer teruggereden om oud en nieuw te vieren op het appartementen complex voor de jongeren onder ons.
De laatste twee weken waren rustige weken qua avonturen. We hebben het vrij druk gehad met school. Wel hebben we nog een leuk winkeltje gevonden die Nederlandse, jawel, Nederlandse spullen verkoopt. Nu hebben we: slasaus, fritesaus, drop, kruiden, pepermunt, soep, koekjes, brinta, pindakaas, satesaus, maggi, hagelslag, kaas, nasikruiden en nog veel meer. Heerlijk! Het eten is hier namelijk nog steeds wennen en met wat Nederlandse kruiden en sausjes is het in ieder geval al wat lekkerder.
Ik ga weer effe wat leren en dan horen jullie gauw weer van mij.
Groeten
maandag 10 december 2007
Week 4
Hallo allemaal
Heb al wat berichtjes gemaakt vandeweek maar hab nog wel wat te vertellen.
De planning was dat ik vrijdag solo zou gaan vliegen maar helaas is dat door het weer niet doorgegaan. Was wel leuk geweest om op m'n verjaardag solo te gaan. We hebben bijna de hele middag weer een briefing gehad van de instructeur maar het was zeer nuttig. Toen Laura en ik lekker met z'n tweeen op de bank zaten 's middags kwam er in een keer een taart aanzetten. Lars kwam langs voor mijn verjaardag en had een taart meegenomen. Op de foto is te zien dat het niet de kleinste was. Kort daarna kwamen er steeds meer mensen aan om me te feliciteren en natuurlijk om een stukje taart te eten en een biertje te pakken. Na een klein partijtje gingen we met een aantal mensen uit eten en wat me daar gebeurde zal ik lars nooit vergeven. Toen ik na het eten terugkwam van de wc kwam het voltallige personeel er aan met ijs en gingen ze met z'n allen zingen. vreselijk. Lars had namelijk gevraagd of ze iets voor mijn verjaardag konden doen en het liefst mij zo veel mogelijk voor schut zetten. Het is ze gelukt. Naderhand ben ik met Laura nog naar de film geweest. Iedereen nog hartstikke bedankt voor de emails smsjes telefoontjes etc etc.
Zaterdag zijn we met 11 man naar Pima Aviation Museum geweest. Hier stonden ontzettend veel vliegtuigen. Zie de foto's. Vooral bijzonder waren de vliegtuigen met een verhaal. Zoals het vliegtuig van Kennedy, Het vliegtuig dat de atoombom op hiroshima heeft gedropt en een aantal vliegtuigen uit WOII. We zijn 's ochtends al vertrokken en zijn ergens in de avond weer teruggekomen. Het was ook twee uur rijden trouwens. Maar het was zeker de moeite waard.
Zondag was het tijd om een roadtripje te maken met onze eigen auto. Laura en ik hadden besloten om de apache trail af te rijden. Dit is een weg die dwars door een gebergte heengaat. Het leuke is ook nog dat de weg halverwege onverhard word en smal. Soms kun je niet met 2 auto's langs elkaar. Het was super om dit te doen en ik denk dat we het nog wel een keertje doen. Zo mooi was het. De foto's zeggen wel genoeg denk ik. Ook zondag waren we vrij laat terug en hebben toen gauw wat bij de taco gegeten. Eerst geen flauw idee wat we op ons bord hadden maar het was behoorlijk goed te eten.
Vandaag was het dan zover. Ik ben solo gegaan! Het weer liet het deze keer net toe. Een aantal mensen die geen circuitjes moesten vliegen maar verder weg moesten waren gecanceld. Het was echt super super leuk om te doen. Heb eerst met de instructeur 3 circuitjes gevlogen. Na wat papierwerk en aantekeningen was het dan zover. Mijn instructeur wenste mij veel plezier en succes en stapte het vliegtuig uit. In het begin heel apart, al die mensen die zaten te kijken en helemaal niemand anders in het vliegtuig. Alles zelf doen zonder aanwijzingen of opmerkingen. Nou moet ik zeggen dat het best goed ging. Was na 3 circuitjes en teruggetaxied te zijn zo trots als een aap met zeven lullen. Ja, zo trots. Eenmaal uitgestapt werd mijn stropdas afgeknipt en werd ik in het busje geflikkerd om vervolgen in het zwembad geflikkerd te worden. Het is namelijk de eeuwenoude traditie om na je solo je stropdas afgeknipt te krijgen en het water te raken voordat je de grond raakt. Het weer was helaas zo verslechterd dat het voor Laura niet meer mogelijk was om solo te gaan. We hebben nog gewacht of het weer beter werd maar nee, misschien morgen. Er is een filmpje over mijn eerste solo en die is te zien op youtube via de onderstaande link
http://nl.youtube.com/watch?v=knTHSY_5uTg
Morgen gaat Laura hopelijk solo om 11 uur.
Ga nu weer wat leren
Groeten
Heb al wat berichtjes gemaakt vandeweek maar hab nog wel wat te vertellen.
De planning was dat ik vrijdag solo zou gaan vliegen maar helaas is dat door het weer niet doorgegaan. Was wel leuk geweest om op m'n verjaardag solo te gaan. We hebben bijna de hele middag weer een briefing gehad van de instructeur maar het was zeer nuttig. Toen Laura en ik lekker met z'n tweeen op de bank zaten 's middags kwam er in een keer een taart aanzetten. Lars kwam langs voor mijn verjaardag en had een taart meegenomen. Op de foto is te zien dat het niet de kleinste was. Kort daarna kwamen er steeds meer mensen aan om me te feliciteren en natuurlijk om een stukje taart te eten en een biertje te pakken. Na een klein partijtje gingen we met een aantal mensen uit eten en wat me daar gebeurde zal ik lars nooit vergeven. Toen ik na het eten terugkwam van de wc kwam het voltallige personeel er aan met ijs en gingen ze met z'n allen zingen. vreselijk. Lars had namelijk gevraagd of ze iets voor mijn verjaardag konden doen en het liefst mij zo veel mogelijk voor schut zetten. Het is ze gelukt. Naderhand ben ik met Laura nog naar de film geweest. Iedereen nog hartstikke bedankt voor de emails smsjes telefoontjes etc etc.
Zaterdag zijn we met 11 man naar Pima Aviation Museum geweest. Hier stonden ontzettend veel vliegtuigen. Zie de foto's. Vooral bijzonder waren de vliegtuigen met een verhaal. Zoals het vliegtuig van Kennedy, Het vliegtuig dat de atoombom op hiroshima heeft gedropt en een aantal vliegtuigen uit WOII. We zijn 's ochtends al vertrokken en zijn ergens in de avond weer teruggekomen. Het was ook twee uur rijden trouwens. Maar het was zeker de moeite waard.
Zondag was het tijd om een roadtripje te maken met onze eigen auto. Laura en ik hadden besloten om de apache trail af te rijden. Dit is een weg die dwars door een gebergte heengaat. Het leuke is ook nog dat de weg halverwege onverhard word en smal. Soms kun je niet met 2 auto's langs elkaar. Het was super om dit te doen en ik denk dat we het nog wel een keertje doen. Zo mooi was het. De foto's zeggen wel genoeg denk ik. Ook zondag waren we vrij laat terug en hebben toen gauw wat bij de taco gegeten. Eerst geen flauw idee wat we op ons bord hadden maar het was behoorlijk goed te eten.
Vandaag was het dan zover. Ik ben solo gegaan! Het weer liet het deze keer net toe. Een aantal mensen die geen circuitjes moesten vliegen maar verder weg moesten waren gecanceld. Het was echt super super leuk om te doen. Heb eerst met de instructeur 3 circuitjes gevlogen. Na wat papierwerk en aantekeningen was het dan zover. Mijn instructeur wenste mij veel plezier en succes en stapte het vliegtuig uit. In het begin heel apart, al die mensen die zaten te kijken en helemaal niemand anders in het vliegtuig. Alles zelf doen zonder aanwijzingen of opmerkingen. Nou moet ik zeggen dat het best goed ging. Was na 3 circuitjes en teruggetaxied te zijn zo trots als een aap met zeven lullen. Ja, zo trots. Eenmaal uitgestapt werd mijn stropdas afgeknipt en werd ik in het busje geflikkerd om vervolgen in het zwembad geflikkerd te worden. Het is namelijk de eeuwenoude traditie om na je solo je stropdas afgeknipt te krijgen en het water te raken voordat je de grond raakt. Het weer was helaas zo verslechterd dat het voor Laura niet meer mogelijk was om solo te gaan. We hebben nog gewacht of het weer beter werd maar nee, misschien morgen. Er is een filmpje over mijn eerste solo en die is te zien op youtube via de onderstaande link
http://nl.youtube.com/watch?v=knTHSY_5uTg
Morgen gaat Laura hopelijk solo om 11 uur.
Ga nu weer wat leren
Groeten
zondag 9 december 2007
morgen solo
zoals het nu lijkt ga ik morgen(maandag) om 0900 uur solo. dat is om 1700 uur in Nederland
vrijdag 7 december 2007
donderdag 6 december 2007
Solotijd
Hallo allemaal
Als het weer een beetje meezit dan ga ik om 11:10 solo dat is 19:10 in Nederland
Laura gaat om 9:40 solo dat is 17:40 in Nederland
Hopelijk worden de weersvooruitzichten beter dan dat ze nu zijn want het is nog maar afwachten of we morgen mogen vliegen.
Groeten
Als het weer een beetje meezit dan ga ik om 11:10 solo dat is 19:10 in Nederland
Laura gaat om 9:40 solo dat is 17:40 in Nederland
Hopelijk worden de weersvooruitzichten beter dan dat ze nu zijn want het is nog maar afwachten of we morgen mogen vliegen.
Groeten
D11 check gehaald!!!
Hallo allemaal
Vandaag had ik mijn D11 check. Dit is een examen om te kijken of het vertrouwd is dat je in je eentje de lucht in gaat. In het begin was het wel effe wennen. Alleen voorbereiden en een andere instructeur die helemaal niks zegt. Ja, alleen waar je heen moet en wat je moet doen. Het was niet mijn beste vlucht maar gelukkig was de instructeur een stuk positiever dan mij. Dus als het een beetje meezit dan ga ik morgen mijn eerste solovlucht op mijn verjaardag doen. Het is alleen nog even afwachten wat het weer doet want het weer is morgen een beetje fifty-fifty. Maar we zien wel heb de check in ieder geval binnen. Laura heeft haar check ook gehaald vandaag en mag morgen ook solo. Wij, samen met Bas Roeper, gaan als het een beetje meezit morgen solo! En voor de geinteresseerden, jullie kunen de communicatie volgen van de toren op www.squawkvfr.com en dan de falconfield toren aanklikken. Weet nog niet hoe laat ik moet maar ik zal het op de weblog zetten zo gauw ik het weet.
Groeten
Vandaag had ik mijn D11 check. Dit is een examen om te kijken of het vertrouwd is dat je in je eentje de lucht in gaat. In het begin was het wel effe wennen. Alleen voorbereiden en een andere instructeur die helemaal niks zegt. Ja, alleen waar je heen moet en wat je moet doen. Het was niet mijn beste vlucht maar gelukkig was de instructeur een stuk positiever dan mij. Dus als het een beetje meezit dan ga ik morgen mijn eerste solovlucht op mijn verjaardag doen. Het is alleen nog even afwachten wat het weer doet want het weer is morgen een beetje fifty-fifty. Maar we zien wel heb de check in ieder geval binnen. Laura heeft haar check ook gehaald vandaag en mag morgen ook solo. Wij, samen met Bas Roeper, gaan als het een beetje meezit morgen solo! En voor de geinteresseerden, jullie kunen de communicatie volgen van de toren op www.squawkvfr.com en dan de falconfield toren aanklikken. Weet nog niet hoe laat ik moet maar ik zal het op de weblog zetten zo gauw ik het weet.
Groeten
dinsdag 4 december 2007
Week 3
Hallo allemaal
Hier weer een berichtje over alweer de derde week
Deze week stond helemaal in het teken van vliegen. We hebben alle dagen gevlogen en het gaat steeds beter. In het begin konden we ons niet voorstellen dat we na 11 beurtjes vliegen al alleen met het vliegtuig op pad mogen maar we krijgen steeds meer het gevoel dat dat wel goed komt. We hebben op woensdag na, iedere dag om 04:00 op moeten staan. En dat is erg vroeg kan ik jullie vertellen. We moesten namelijk om 07:00 vliegen en dat betekend dat je de instructeur om 06:00 moeten briefen over het weer, over de vlucht, over de gewichtsverdeling en over de brandstof planning. Eerst gaat een van ons 01:20 uur vliegen, dan brandstof tanken en dan gaat de ander vliegen. Na het vliegen een debriefing en dan naar huis. Dat klinkt wel kort maar onze langste debriefing duurde bijna 03:00 uur. Onze instructeur houdt namelijk wel van praten. Meestal als we om 07:00 vliegen dan zijn we rond 12:30 klaar(mits de instructeur iemand anders na ons heeft). Als het een beetje meezit dan ga ik vrijdag mijn eerste solovlucht maken.
Nu de kerst eraan komt begint heel amerika hun huizen te versieren met lichtjes en van alles en nog wat. En ja, dan kun je natuurlijk niet achterblijven. Dus is ons huis ook een beetje versierd. Op de foto is te zien hoe dat is gebeurd.
Het is voor ons, Laura en mij, een rustige week geweest. Omdat we iedere keer om 4 uur er uit moesten en rond 13:00 uur weer thuis waren hebben we iedere keer een middagdutje gedaan. En als je om 21:00 weer in bed wil liggen, een beetje wilt leren en nog moet koken, wassen en strijken dan is de dag zo om.
Maar toen was het weekend!!! tijd om wat anders te doen. Eerst was de planning om met Laura naar de autodealer te gaan en toch de suburban te kopen en daarna nog even een paar winkels te bezoeken met Sophie. Maar toen ik bij Laura was kwam Tim uit 6-4 de autosleutels ophalen bij de huisgenoten van Laura. Hij zei dat hij een roadtrip ging maken en dat hij alleen ging omdat anderen aan het leren waren of op een andere manier bezet waren. Ik heb toen besloten dat ik het leuker zou hebben met Tim de apache trail te rijden dan met twee vrouwen de hele dag in een groot winkelcentrum te hangen. Dus keek ik Laura aan en aangezien ze altijd mijn gedachten kan lezen wist ze al dat ik wel met Tim mee wilde en zo gezegd zo gedaan. Met Tim in de auto gestapt, getankt en naar de apache trail gereden. Onderweg echt een superomgeving door de dallen van de bergen en toen begon het te regenen. Op zich een bijzondere gebeurtenis hier in Arizona. Het ziet er wel leuk uit omdat alle droge rivieren ineens begonnen te stromen. We zijn onderweg dan ook een par keer gestopt om te kijken. Ongeveer een uurtje de apache op kwamen we bij een restaurantje onder in het dal. En wat we daar meemaakten was heel bijzonder. We konden namelijk niet verder rijden omdat de rivier over de weg heen liep. Op de foto's hiernaast is het te zien.
Hier weer een berichtje over alweer de derde week
Deze week stond helemaal in het teken van vliegen. We hebben alle dagen gevlogen en het gaat steeds beter. In het begin konden we ons niet voorstellen dat we na 11 beurtjes vliegen al alleen met het vliegtuig op pad mogen maar we krijgen steeds meer het gevoel dat dat wel goed komt. We hebben op woensdag na, iedere dag om 04:00 op moeten staan. En dat is erg vroeg kan ik jullie vertellen. We moesten namelijk om 07:00 vliegen en dat betekend dat je de instructeur om 06:00 moeten briefen over het weer, over de vlucht, over de gewichtsverdeling en over de brandstof planning. Eerst gaat een van ons 01:20 uur vliegen, dan brandstof tanken en dan gaat de ander vliegen. Na het vliegen een debriefing en dan naar huis. Dat klinkt wel kort maar onze langste debriefing duurde bijna 03:00 uur. Onze instructeur houdt namelijk wel van praten. Meestal als we om 07:00 vliegen dan zijn we rond 12:30 klaar(mits de instructeur iemand anders na ons heeft). Als het een beetje meezit dan ga ik vrijdag mijn eerste solovlucht maken.
Nu de kerst eraan komt begint heel amerika hun huizen te versieren met lichtjes en van alles en nog wat. En ja, dan kun je natuurlijk niet achterblijven. Dus is ons huis ook een beetje versierd. Op de foto is te zien hoe dat is gebeurd.
Het is voor ons, Laura en mij, een rustige week geweest. Omdat we iedere keer om 4 uur er uit moesten en rond 13:00 uur weer thuis waren hebben we iedere keer een middagdutje gedaan. En als je om 21:00 weer in bed wil liggen, een beetje wilt leren en nog moet koken, wassen en strijken dan is de dag zo om.
Maar toen was het weekend!!! tijd om wat anders te doen. Eerst was de planning om met Laura naar de autodealer te gaan en toch de suburban te kopen en daarna nog even een paar winkels te bezoeken met Sophie. Maar toen ik bij Laura was kwam Tim uit 6-4 de autosleutels ophalen bij de huisgenoten van Laura. Hij zei dat hij een roadtrip ging maken en dat hij alleen ging omdat anderen aan het leren waren of op een andere manier bezet waren. Ik heb toen besloten dat ik het leuker zou hebben met Tim de apache trail te rijden dan met twee vrouwen de hele dag in een groot winkelcentrum te hangen. Dus keek ik Laura aan en aangezien ze altijd mijn gedachten kan lezen wist ze al dat ik wel met Tim mee wilde en zo gezegd zo gedaan. Met Tim in de auto gestapt, getankt en naar de apache trail gereden. Onderweg echt een superomgeving door de dallen van de bergen en toen begon het te regenen. Op zich een bijzondere gebeurtenis hier in Arizona. Het ziet er wel leuk uit omdat alle droge rivieren ineens begonnen te stromen. We zijn onderweg dan ook een par keer gestopt om te kijken. Ongeveer een uurtje de apache op kwamen we bij een restaurantje onder in het dal. En wat we daar meemaakten was heel bijzonder. We konden namelijk niet verder rijden omdat de rivier over de weg heen liep. Op de foto's hiernaast is het te zien.
We zijn na de hoosbui maar weer teruggereden en hebben een andere route gepakt die ons richting het dorp Fountain Hills bracht. In dit dorp hebben ze een hele hoge fontein gebouwd die een paar honderd voet hoog spuit. Helaas deed hij het maar een paar seconden omdat de wind al het water uit de vijver blies. Op de foto is de fontein te zien in de beginfase waar hij nog niet heel hoog is. Na de fontein hebben we nog wat gegeten in Foutain Hills en zijn toen richting huis gegaan. En toen was het alweer zaterdagavond. Zondag hebben we geleerd en bij het zwembad gelegen en weer vroeg op gegaan omdat we er weer om 04:00 uur uit moesten.
En ja, We hebben vandaag eindelijk een auto gekocht. Een heerlijk grote oversized amerikaan. We hebben de Chevrolet Suburban toch gekocht. Kost wel wat maar dan heb je ook wat. Nu zijn we eindelijk mobiel en onafhankelijk van anderen. Hij is zo groot dat als we een roadtrip gaan maken dan kan er een matras achterin liggen. Super. Nu kunnen we er lekker op los touren in Arizona. Aankomend weekend zullen we wel een tripje gaan maken denk ik.
Ik ga weer even leren en zal binnenkort weer een verhaaltje schrijven.
Groeten
maandag 26 november 2007
Week 2
Hallo Allemaal
Even weer een verhaaltje over mijn tweede week. Foto's komen vandeweek.
Dinsdag hadden Laura en ik de hele dag vrij. Dus hebben we geleerd en even in het zwembad gelegen. Woensdag was het dan zover. Laura en ik waren ingeroosterd. Tegen 12 uur mocht ik als eerst vliegen. Echt heel apart voor het eerst de runway oprijden met een vliegtuig. We mochten alles zelf doen. We zijn naar een oefenluchtruim gevlogen om daar een aantal manouvres te oefenen. Het landen heeft de instructeur gedaan. Na mij was Laura aan de beurt. Dat ging ook hardstikke goed. Het enige jammere was dat het turbulent was en dat ik er ziek van werd. Tijdens de debriefing nodigde de instructeur ons uit om bij hem thuis thanksgiving te vieren. Hier in Amerika betekend dat heel wat dus we konden moeilijk de uitnodiging weigeren dus hadden we ook een dagvulling voor donderdag.
Om 13:00 moesten we bij onze instructeur zijn huis zijn. Hij stond ons al op te wachten bij de deur. Wij dachten dat heel zijn familie aanwezig zou zijn maar hij had alleen zijn studenten uitgenodigd. We waren met z'n zessen die kant opgegaan. Met lege handen kun je niet aankomen dus hebben Laura en ik hem en zijn vrouw een paar klompen gegeven. Dat hadden ze nog niet vaak gekregen dus het was een leuke gift. Na de middag gevuld te hebben met foto's kijken, tv kijken, computeren en kletsen was het tijd voor eten. Een 9 kilo zware kalkoen kwam op tafel vergezeld met bergen ander eten. Na het eten hebben we met z'n allen een rondje gelopen naar de rand van hun wijk met hun, jawel, siberische husky. Wel apart om te weten dat aan de rand van de wijk heuvels zitten waar ratelslangen zitten, maar goed. Zo is het eenmaal hiero. Om een uur of 7 waren we weer thuis.
Vrijdag hebben we weer gevlogen en het ging al een stuk beter dan woensdag. De eerste keer is alles toch een beetje wennen. De tweede keer is alles wat meer gewend en hopelijk wordt vliegen over een tijdje automatisme. We moesten weer rond de middag vliegen en het was weer turbulent maar dit keer was ik niet ziek geworden.
Na de debriefing was eht dan weekend. Laura en ik zijn weer druk bezig geweest met een auto zoeken en we hebben wat interessants gevonden. Maar we hebben m nog niet gekocht. Misschien morgen. Om een uur of 4 zaterdag hebben we het zoeken gestaakt en hebben we wat rondgereden. We zijn de apache trail opgereden en hebben een typisch oud wild western stadje bezocht. De foto's komen nog. Zondag hebben we de huurauto weer terug gebracht en zijn we weer aan het leren geslagen.
Vandaag hadden we een vroege vlucht. Om 7 uur stond laura gepland en ik stond om 8:50 gepland. We hadden echter een probleempje. Het vliegtuig waarin we waren gepland was helemaal afgetankt en toen was ie te zwaar. Het zou beteken dat ik niet kon backseaten bij Laura. We hebben 3 keer een ander toestel toegewezen gekregen en ook de laatste was volgetankt. Er was nog maar 1 oplossing. Ik moest achterblijven. Toen Laura terugkwam was er genoeg uit de tank zodat Laura wel met mij mee kon. Maar goed, de vlucht ging prima, Geen turbulentie dus alles ging heerlijk kalm.
Ik ga nu weer verder met leren en zal een dezer dagen wat foto's publiceren.
Groeten
Johnny
Even weer een verhaaltje over mijn tweede week. Foto's komen vandeweek.
Dinsdag hadden Laura en ik de hele dag vrij. Dus hebben we geleerd en even in het zwembad gelegen. Woensdag was het dan zover. Laura en ik waren ingeroosterd. Tegen 12 uur mocht ik als eerst vliegen. Echt heel apart voor het eerst de runway oprijden met een vliegtuig. We mochten alles zelf doen. We zijn naar een oefenluchtruim gevlogen om daar een aantal manouvres te oefenen. Het landen heeft de instructeur gedaan. Na mij was Laura aan de beurt. Dat ging ook hardstikke goed. Het enige jammere was dat het turbulent was en dat ik er ziek van werd. Tijdens de debriefing nodigde de instructeur ons uit om bij hem thuis thanksgiving te vieren. Hier in Amerika betekend dat heel wat dus we konden moeilijk de uitnodiging weigeren dus hadden we ook een dagvulling voor donderdag.
Om 13:00 moesten we bij onze instructeur zijn huis zijn. Hij stond ons al op te wachten bij de deur. Wij dachten dat heel zijn familie aanwezig zou zijn maar hij had alleen zijn studenten uitgenodigd. We waren met z'n zessen die kant opgegaan. Met lege handen kun je niet aankomen dus hebben Laura en ik hem en zijn vrouw een paar klompen gegeven. Dat hadden ze nog niet vaak gekregen dus het was een leuke gift. Na de middag gevuld te hebben met foto's kijken, tv kijken, computeren en kletsen was het tijd voor eten. Een 9 kilo zware kalkoen kwam op tafel vergezeld met bergen ander eten. Na het eten hebben we met z'n allen een rondje gelopen naar de rand van hun wijk met hun, jawel, siberische husky. Wel apart om te weten dat aan de rand van de wijk heuvels zitten waar ratelslangen zitten, maar goed. Zo is het eenmaal hiero. Om een uur of 7 waren we weer thuis.
Vrijdag hebben we weer gevlogen en het ging al een stuk beter dan woensdag. De eerste keer is alles toch een beetje wennen. De tweede keer is alles wat meer gewend en hopelijk wordt vliegen over een tijdje automatisme. We moesten weer rond de middag vliegen en het was weer turbulent maar dit keer was ik niet ziek geworden.
Na de debriefing was eht dan weekend. Laura en ik zijn weer druk bezig geweest met een auto zoeken en we hebben wat interessants gevonden. Maar we hebben m nog niet gekocht. Misschien morgen. Om een uur of 4 zaterdag hebben we het zoeken gestaakt en hebben we wat rondgereden. We zijn de apache trail opgereden en hebben een typisch oud wild western stadje bezocht. De foto's komen nog. Zondag hebben we de huurauto weer terug gebracht en zijn we weer aan het leren geslagen.
Vandaag hadden we een vroege vlucht. Om 7 uur stond laura gepland en ik stond om 8:50 gepland. We hadden echter een probleempje. Het vliegtuig waarin we waren gepland was helemaal afgetankt en toen was ie te zwaar. Het zou beteken dat ik niet kon backseaten bij Laura. We hebben 3 keer een ander toestel toegewezen gekregen en ook de laatste was volgetankt. Er was nog maar 1 oplossing. Ik moest achterblijven. Toen Laura terugkwam was er genoeg uit de tank zodat Laura wel met mij mee kon. Maar goed, de vlucht ging prima, Geen turbulentie dus alles ging heerlijk kalm.
Ik ga nu weer verder met leren en zal een dezer dagen wat foto's publiceren.
Groeten
Johnny
maandag 19 november 2007
Week 1
Hallo allemaal. Nu dan eindelijk een berichtje uit Amerika.
Dinsdag was het tijd om naar school te gaan. Het was wel een beetje apart. Alles nieuw, andere mensen, andere taal en een compleet andere omgeving. Het was een dag vol briefingen, vingerafdrukken nemen en uitleg over hoe alles werkt in amerika en school. De rest van de week zag het school programma er ongeveer hetzelfde uit.
De vlucht naar Amerika toe is prima verlopen. Na weer wat bijgepraat te hebben met klasgenoten en afscheid te hebben genomen van familie was het zover. Eerst een poos wachten en toen boarden. De 9 uur durende vlucht vloog voorbij met het entertainment systeem aan boord. Heb in het vliegtuig 3 nieuwe films kunnen kunnen kijken en wat spelletjes kunnen spelen. De binnenlandse vlucht van minneapolis naar phoenix was minder. Geen eten en geen entertainment system, maar gelukkig wel drinken.
Na 21 uur wakker te zijn geweest kwamen we dan eindelijk aan in phoenix. Om 17:00 uur plaatselijke tijd(01:00 NL) stonden we in de aankomsthal. We werden verwelkomt door klasgenoten en nog meer kls'ers. We zijn toen met busjes auto's en pick ups vervoert naar onze appartementen. Helaas zit ik niet bij Laura in het appartement maar ja, daar verzinnen we wel iets op. De meesten konden nog niet naar de appartementen en moesten naar het hotel. Alleer Laura Sofie Robert en ik mochten gelijk naar de appartementen. Eerst alle spullen uitgeepakt en toen met de meesten uit eten. Hier in Amerika gaat alles anders qua uit eten gaan. Het is hier een stuk goedkoper. Drinken bestel je 1 keer en daarna krijg je iedere keer een gratis hervul. Personeel verdient bijna niks dus moet je fooi geven. Meestal tussen de 10 en 20 procent. En het zijn alleen maar ketens hiero. O ja, geen drank onder de 21. Dat is een van de grootste misdrijven die je hier begaan kan. Maar het was een gezellige avond verder.
Dinsdag was het tijd om naar school te gaan. Het was wel een beetje apart. Alles nieuw, andere mensen, andere taal en een compleet andere omgeving. Het was een dag vol briefingen, vingerafdrukken nemen en uitleg over hoe alles werkt in amerika en school. De rest van de week zag het school programma er ongeveer hetzelfde uit. Naast het feit dat het wennen is op de de nieuwe school is het zeker ook wennen aan Amerika. Alles is hier groot, alles is in overmate, foodketens op elke hoek van de straat, warm en droog weer in november(afgezien van woensdag met regen en onweer), rechts inhalen, door rood rijden als je rechtsaf wilt, geen alcohol onder de 21, wel rijden op je 16de, wapens dragen en oorlog voeren op je 18de, winkels 24 uur per dag open, en op zondag open, benzine 60 cent per liter, autos achter mega campers slepen, overdreven amerikanen, karaoke in de bar en ga zo maar door. Amerika is op veel dingen precies zoals je het zou verwachten maar op sommige dingen totaal anders.
Woensdagavond hadden we met de jongens die hier al zaten een barretje gepakt. Ze zeiden dat ik me er wel thuis zal voelen. Eenmaal aangekomen snapte ik al waarom. "Roosters" is een bar voor de cowboys uit de omgeving zeg maar. Maar inderdaad, ik vond het er wel gezellig. Miste alleen de cowboyhoed nog, alhoewel er niet zoveel mensen zijn die ze dragen hier.
Om een beetje mee te gaan in "the american way of life" zijn Laura en ik dan ook op zoek gegaan naar een grote pick up truck om de aankomende maanden een beetje mobiel door te brengen. Helaas zijn de pick ups zo populair dat het moeilijk is om een goede en goedkope pickup te vinden. We zijn het hele weekend bezig geweest om eentje te vinden maar helaas, nog niet gevonden. Maar we geven niet op en anders wordt het maar een kleinere auto. We zien wel.
Het weekend hebben we dus doorgebracht met het het zoeken van een auto, met behulp van een huurauto trouwens. Vandaag hadden we een test over het Operational Manual dus moest er ook nog wat geleerd worden zondag. Toch was er nog even tijd om te chillen en bij het zwembad te liggen.
Vandaag de test gehad en naar de dokter geweest om gekeurd te worden voor het medisch certificaat van de Amerikanen. Dat sloeg echt alles. Megagroot op de voorgevel stond: Medical Weight Loss, en wat kregen we toen we binnen kwamen?: Pizza! 7 pizza's voor 14 man. Na een regeltje gelezen te hebben bloedruk gemeten te hebben en een keer diep ademhalen zei de dokter dat we klaar waren. We hebben toch al een class 1 europees certificaat. Veel zwaarder dan dat we hier moeten hebben. Dus dat was snel geklaard.
Nu is het wachten tot we mogen vliegen. Laura en ik zijn crewmates en we zijn morgen nog niet ingeroosterd. Hebben we nog wat tijd om te leren en een auto te vinden.
Binnenkort zal ik weer wat van me laten horen en dan zal ik zorgen dat ik wat meer foto's heb.
Groeten
Johnny
Abonneren op:
Posts (Atom)
